Takie tam z podusią...

 

Śpią wasze maluszki na podusiach? Bubalek od narodzin nie miał poduszki pod głową i nie chce mieć póki co. Czasem zdarza mu się spać z nami i wpasowuje się wtedy główką w wolną przestrzeń, pomiędzy moją poduszką, a poduszką A. Zresztą my oboje wolimy poduszki niskie, więc może tę niechęć ma Buba genetycznie odziedziczoną? :D Tak czy siak weszliśmy w posiadanie podusi z charakterem, niekoniecznie do spania. Ma ona włoski, sznurkowe wypustki i zadziorną minkę. Na razie podusia spełnia rolę przytulaska łóżeczkowego, ponieważ jest bardziej miękka niż większość maskotek i dopasowana rozmiarem do wymiarów Karmelka. Bardzo fajnie pobudza wyobraźnię dziecka: Karmelek jest z nią w zażyłych stosunkach i próbuje znajdywać dla niej nowe zastosowania, dalekie od klasycznych i oczekiwanych. Bardzo kręcą ją dodatkowe sznureczki na dolnych rogach. Dłubie przy nich zawzięcie i próbuje kontrolować z ich pomocą ruchy wiszącej podusi, co nie jest łatwe z uwagi na ich różną długość. Szczerze powiedziawszy, dopóki nie zobaczyłam małej w akcji, nie podejrzewałam, ze mogą one mieć jakiekolwiek zastosowanie. O jakże małej wiary jestem matką! Zapomniałam, ze dzieci widza świat w milion razy bardziej kolorowy i ciekawy sposób, niż my z naszymi zamkniętymi, uformowanymi  umysłami… Trzeba ufać swemu dziecku, częściej pozwalać samemu podejmować decyzje,  to nieprawda, że ZAWSZE rodzic wie lepiej…

Gdybyście chcieli sprezentować komuś taką podusię, znajdziecie je TUTAJ